حساب بانکی نشان دهنده ثبت وقایع حساب مالی بین مشتری بانک و موسسهٔ مالی (بانکی) است.
حساب بانکی از نظر بانکداری ممکن است یکی از انواع زیر باشد:
حساب قرض الحسنه (current account):
در بانکداری بین‌المللی حسابهایی وجود دارند که به منظور عملیات روزمره دریافت و پرداخت استفاده می شوند. به اینگونه حسابها هیچگونه سودی از طرف بانک پرداخت نمی‌شود ولی خدمات گسترده ای از قبیل کارت و چک روی آن تعریف می گردد. به این حسابها حسابهای جاری گفته می شود. حتی در برخی بانکهای خارجی از اینگونه حسابها کارمزد هم دریافت می گردد.
در ایران با توجه به شرایط و بومی سازی بانکداری بین‌الملل و تطبیق صنعت با فقه اسلامی و شیعی حساب قرض الحسنه تعریف شده که بعنوان قرض صاحب حساب به بانک است که هر زمان صاحب حساب اراده کند می تواند دریافت نماید.
حساب پس انداز (deposit account):
حسابهایی که طی قرارداد آن صاحب حساب پول خود را در یک محدوده زمانی در اختیار بانک قرار می دهد که بانک با آن کار کند.
در بانکداری بین‌الملل بانک مبالغ را جمع آوری کرده و با پول کار می کند و بعنوان سبدگردان مسئولیت تولید سود را بر عهده می گیرد و به صاحب حساب هم سود می دهد.
در بانکداری ایران بانک از طرف صاحب حساب وکیل در سرمایه گذاری می شود و از سود حاصل حق‌الوکاله خود را برداشت می کند و بقیه را به صاحب حساب می پردازد.
گواهی سپرده (saving account):
حسابهایی که با زمان بلندتری نسبت به پس انداز و با تعهد زمانی مشخص و ثابت سپرده گذار پول خود را به بانک می سپرد و بانک سرمایه گذاری و سود خود را برداشته و سود صاحب حساب را نیز پرداخت می نماید.

حساب‌های بانکی انواع گوناگونی دارند. بعضی از حساب‌ها بصورت سپرده مالی مشتریان در نزد بانک‌ها می‌باشند و بعضی حساب‌های مالی برای دریافت وام از موسسه مربوطه است.
با کارت نقدی(debit card) مشتری می‌تواند از حساب خود پول برداشت کند (همانند کارت عابر بانک)با کارت اعتباری (credit card) مشتری می‌تواند تا سقف مشخصی پول برداشت کند و این پول را مدتی بعد به بانک پرداخت کند؛ بنابراین با کارت اعتباری مشتری به بانک مقروض می‌شود.